Koło Łowieckie Bażant Drawsko Pomorskie




dodano 27 grudzień 2013	Polowanie na kaczki Stawno 2006	45 lecie Koła Bażant Stawno 2006	Polowanie Hubertowskie Stawno 2006

--grupowe----------zbiorowe--------hubertówka-- --------pokoty-------siedziba-- -----hotel----------------różne--------------trofea------


Historia Koła: Pierwszą wzmiankę o Kole Łowieckim "Bażant" Drawsko Pomorskie znajdujemy w protokole z dnia 22 sierpnia 1962 roku, w którym spośród dziewiętnastu członków wyłoniono pierwszy zarząd w składzie Romanko Jan -przewodniczący, Buda Henryk - łowczy, Kulczycki Roman - sekretarz, Wawrzonek Zdzisław - gospodarz i Krasa Jan - skarbnik. Zebrani upoważnili Zarząd do dokonania rozliczeń z kołem Dzik z podziału którego powsta ło między innymi koło Bażant. Po zatwierdzeniu Statutu Koła "Bażant" Powiatowa Rada Łowiecka w dniu 28 września 1962 roku wpisała je do rejestru pod pozycją numer trzy i nadała tym samym osobowość prawną. Pierwsze polowanie zbiorowe odbyło się czwartego listopada 1962 roku w obwodzie nr 235. Powierzchnia tego obwodu to 4800 ha w tym 4200 ha łowiska polne i 600 ha łowiska leśne. Pierwszy plan odstrzału w obwodzie 235 zawierał następujace pozycje: kozły - 5, kozy - 8, koźlęta - 1, dziki - 12, lisy - 19 i dwa polowania na zające. Plan jak widać bardzo skromny ale w tamtych czasach pojemność łowiisk była zdecydowanie mniejsza od dzisiejszych. Wykonanie planu to: dziki 3 i dwa polowania na zające. Do Spółdzielni Jedność Łowiecka Koło wstąpiło 22 lutego 1963 roku nr legitymacji 8750 obwód Koszalin. Na początku 1963 roku powstała "bażantania" w okolicy Suliszewa i w miesiącu kwietniu wypuszczone zostały na wolność pierwsze bażanty. Było to przedsiewzięcie inspirowane ogólnym trendem tamtych czasów introdukcji bażanta za wszelką cenę. Nawet gospodarka łowiecka była sterowana odgórnie poprzez zarządzenia i okólniki. Pierwsze "walne" odbyło się 16 marca 1963 roku, wybrano nowy zarząd, komisję rewizyjną i delegatów na konferencję PZŁ. Skład zarządu był następujący:kol Romanko - przewodniczący, kol Kulczycki - sekretarz, kol Bojko - skarbnik, kol Buda - łowczy i kol Wawrzonek - gospodarz. Komisja rewizyjna w składzie: koledzy Kowalski, Gręziak i Durczewski. Od początku istnienia Koło "Bażant" kładło nacisk na współpracę z miejscową ludnością oraz młodzieżą szkolną a pierwszy wypracowany zysk finansowy z działalności za sezon 62/63 został przeznaczony na dokarmianie zwierzyny w łowisku. Sezon 1963/1964 dla koła to okres rozwoju, wzrost liczby członków do dwudziestu czterech. Skład zarządu zmniejszył się o gospodarza i stanowił czterech członków. Zatrudniono strażnika łowieckiego. Obwód łowiecki nr 235 został powiększony o 720 ha i wynosił od tej pory 5520 ha w tym terenów polnych 4390 ha. Rok 1965 był przełomowy w historii koła a mianowicie po wielokrotnych staraniach w miesiącu wrześniu tegoż roku dla Koła Łowieckiego "Bażant" został wydzierżawiony obwód nr 234 o powierzchni 4140 ha w tym tereny polne 2350 ha. Od tej pory koło prowadziło gospodarkę łowiecką na 9660 ha w tym 6740 ha tereny polne. W następnych sezonach łowieckich plany pozyskania zwierzyny stopniowo stawały się coraz bardziej ambitne pod względem planowanych ilości. W sezonie łowieckim 1966/1967 na walnym zebraniu członków koła został wybrany nowy zarząd w składzie kol Romanko - prezes, kol Putresza - sekretarz, kol Bojko - skarbnik i kol Kulczycki - łowczy. W następnym sezonie łowieckim 1967/1968 w planie pozyskania pojawiły się pierwsze jelenie byki, jelenie łania. Na walnym zebraniu członków koła w marcu 1968 wybrano tym razem na okres trzech lat zarząd koła w składzie kol Putresza - prezes, kol Bojko - sekretarz, kol Gałązkiewicz - skarbnik i kol Kowalski - łowczy. W sezonie łowieckim 1970/1971 na walnym zebraniu członków koła wiosną 1970 wybrano na kolejne trzy lata dotychczasowy zarząd w składzie kol Putresza - prezes, kol Bojko - sekretarz, kol Gałązkiewicz - skarbnik i kol Kowalski - łowczy. Kolejne lata nie przyniosły istotnych zmian, rozwój mechanizacji rolnictwa i intensyfikacja produkcji rolniczej dawała coraz lepsze warunki bytowe dla dzikiej zwierzyny. Niestety populacja zająca w wyniku coraz mniejszej ilości naturalnych kryjówek, remiz śródpolnych oraz z powodu intensywnych oprysków chemicznych zaczęła się kurczyć. dodano 2009 07 04.... W wyżej wymienionym składzie zarząd sprawował swoje funkcje do roku 1977, zmienił się w międzyczasie sekretarz, został nim kol Pabian. W latach 1977 do 1986 prezesem był kol Durczewski, łowczym kol Sawicki, sekretarzem kol Soroko a skarbnikiem do roku 1982 kol Pabian a później kol Krochmal. W sezonie łowieckim 1986/1987 wybrano skład zarządu na okres do 1992 roku w składzie prezes kol Osak Kazimierz, łowczy kol Zarębski, skarbnik kol Pabian, sekretarz kol Olech. W roku 1990 po raz pierwszy utworzono funkcję podłowczego a został nim kol Kiszkarewicz. Walne zgromadzenie sprawozdawczo wyborcze w roku 1992 wybrało nowy skład zarządu, i tak prezesem został kol kol Moszner, łowczym kol Zarębski, podłowczym kol Kuca, sekretarzem kol Olech askarbnikiem kol Antczak. W tym składzie zarząd pełnił swoją funkcję do 2000 roku. W następnych wyborach z uwagi na bardzo dobra pracę zarządu przedłużono jego działanie w prawie takim samym składzie do roku 2005. Zmienił się prezes, funkcję tę objął kol Kuca a podłowczym został kol Osak Hubert. Od wyborów w 2005 roku prezesem jest kol Osak Hubert, łowczym kol Zarębski Stanisław, podłowczym kol Gloc Jarosław, skarbnikiem kol Antczak Waldemar a sekretarzem kol Olech Wiktor. W latach dziewięćdziesiątych koło łowieckie zakupiło teren na którym obecnie znajduje się Hubertówka czyli obecna siedziba koła Bażant. Jak do tego doszło i co było dalej opiszemy wkrótce. dodano 2011 10 04.... Na początku lat dziewięćdziesiątych zarząd koła bezskutecznie szukał miejsca pod budowę wiaty - hubertówki. Wówczas Kol. Wiesław Kuca, zaproponował zakup położonej wśród lasów posesji, w pobliżu miejscowości Stawno. Pomysł ten zyskał poparcie i ostatecznie w 1995 roku zakupiono od Agencji Rolnej Skarbu Państwa działkę o powierzchni 0.60 ha wraz ze znajdującymi się na niej budynkami, za kwotę 9000 zł. Cena była jak na obecne czasy śmiesznie niska ale obiekt jako całość był skrajnie zaniedbany, a budynki popadały w ruinę. Dodatkowej pikanterii dodawał fakt, że Koło nie dysponowało żadnym poważnym funduszem, pozwalającym na rozpoczęcie kosztownej inwestycji. Aby nie stać się pośmiewiskiem dla innych Kół, z powodu chybionego zakupu, zostało tylko jedno wyjście renowacja posesji w czynie społecznym. Nie było to łatwe, ale skrzyknęła się grupa zapaleńców, której przewodził łowczy i chwyciła byka za rogi. Wszystkie prace wykonywali sami myśliwi, za darmo i własnymi narzędziami. Jedynie przy ciężkich pracach ziemnych, wspierał ich sprzęt, nieodpłatnie udostępniany przez członków Koła. Pierwsze sukcesy to częściowe uporządkowanie podwórka i oddanie do użytku nowo wybudowanej hubertówki, czyli biesiadnej wiaty, z centralnie usytuowanym miejscem na ognisko. W tym samym czasie, głównie z inicjatywy łowczego, ale i przy poparciu reszty zarządu, dokonano radykalnych zmian w prowadzonej gospodarce łowieckiej. Bardzo istotnie wzrosły nakłady na uprawę poletek. Z roku na rok zwiększano ilość zakupywanej karmy z przeznaczeniem na zimowe dokarmianie. Ponadto, nowatorsko na tutejszym terenie, zaczęto na dużą skale prowadzić wiosenne dokarmianie dzików na buchtowiskach. W efekcie, w niedługim czasie dał się zauważyć w naszych łowiskach wzrost pogłowia grubej zwierzyny. Te pozytywne zmiany, dały zarządowi koła możliwość sięgnięcia do nowych źródeł dochodu. Po prostu rozpoczęto sprzedaż tak zwanych polowań dewizowych, zarówno indywidualnych jak i zbiorowych. Dopiero uzyskane tą drogą pieniądze pozwoliły na faktyczne rozkręcenie inwestycji. W pierwszej kolejności przeprowadzono wstępny, zabezpieczający remont budynku mieszkalnego, w toku którego wydzielono część biurowo-kwaterunkową, użytkowaną przez Koło i część przeznaczoną na mieszkanie dla gospodarza posesji. Przy tej sposobności wymieniono instalację elektryczną, co oraz zmieniono dach budynku i przebudowano ganki. Następnie zlecono wykonanie własnego ujęcia wody, czyli studni głębinowej. W tym też czasie dokupiono położoną w bezpośrednim sąsiedztwie działkę, na której zbudowano od podstaw staw rybny o powierzchni 1.6 ha. Pozostałość jej gruntu zalesiono. Równolegle czynione były przygotowania do najważniejszej inwestycji, czyli budowy od podstaw myśliwskiej kwatery Koła. W ramach tych działań, zlecono opracowanie projektu budowlanego budynku garażowo kwaterunkowego. Jednocześnie przystąpiono do likwidacji, zakupionego wraz z działką świńskiego slumsu, czyli doszczętnie zdewastowanego przez czas i wyziewy azotu, świńskiego chlewika. Gruz wywieziono, teren wyrównano i na miejscu tego przybytku stoi nowy budynek Koła. Oj, działo się w tym czasie na posesji, oj działo. Średnie pokolenie członków Koła toczyło heroiczny bój, nie tylko z łopatą w ręku. Można by rzec, że jeszcze słychać śpiew i rżenie koni. Ale do rzeczy. Ostatecznie oficjalnie budowę zakończono w 2008 roku. Natomiast pierwsi myśliwi dewizowi zamieszkali w niej w 2009 roku. Nie jest to jednak koniec inwestycji. W najbliższym czasie, budynek czeka przebudowa części garażowej na salę zebrań i biesiad. Natomiast stary budynek Koła, doczekał się w 2010 roku gruntownego remontu. Zmieniono na nim pokrycie dachu i położono nową elewacje. Odnowiono również jego wnętrze i nieco je zmodernizowano. Należy dodać, że w międzyczasie zakupiono kolejną działkę rolną. ciąg dalszy z pewnością nastąpi....

powrót do strony głównej